Game over

<webwereld column>

De bijdrage van Prof. Hugenholz op Het Grote Downloaddebat van afgelopen week was glashelder; wetten en verdragen die niet op korte termijn gewijzigd kunnen worden bepalen de juridische kaders van het download debat. De hoogleraar noemde het zelf een ‘juridische realitycheck’. Als ik het goed verstaan heb maakt het niet zo veel uit of iemand CDA of Piratenpartij stemt. De succesvolle lobby van de copyright industrie van de afgelopen 100 jaar heeft geleid tot een stelsel van wetten, verdragen en richtlijnen die het hele systeem internationaal volledig vastzetten. Behalve beweging de verkeerde kant op, want eindeloos verlening van auteursrecht en het verder privaat maken van opsporing lijken niet zo’n probleem te zijn leert ACTA.

Enerzijds staat onze democratie dus effectief buitenspel. Deze ontstane, kennelijk onveranderbare, situatie geeft de copyright industrie vrij spel om te proberen om heffing te innen iedere keer als u in de douche uw favoriete artiest eert met een imitatie.

Gelukkig maakt dat anderzijds allemaal niets meer uit want in de tweede helft van het debat bleek dat een overgrote meerderheid van de politieke partijen wel snapt dat serieuze handhaving van een downloadverbod helemaal niet haalbaar is. Zelfs crimefighter Fred Teeven wil niet langer met SWAT-teams achter meisjes van 14 aan die halsstarrig blijven torrenten. Zelfs al zou het dus technisch mogelijk zijn om alle Internet aansluitingen in Nederland te tappen dan mist men eenvoudigweg de politieke wil om dit te doen. De electorale consequenties zouden bijna net zo erg zijn als het promoten van rekeningrijden of afschaffing van de hypotheekrenteaftrek. Voor de meeste politici een no-win situatie waar je je vingers niet aan wil branden.

We staan als burgers dus volledig buitenspel als het gaat om de ontwikkeling van de wet maar aangezien niemand die wet serieus wil handhaven maakt dat in de praktijk weinig uit.

Tenslotte is er de technologie die – gelukkig – haar eigen wetmatigheden kent. Verdubbeling van reken- en opslagcapaciteit in een vaste periode bijvoorbeeld . Al vele decennia een vast gegeven en daarmee iets waar we met veel vertrouwen de toekomst mee kunnen voorspellen. De technologische mogelijkheden van vandaag en de zeer nabije toekomst bepalen dat diezelfde wetten en verdragen waar Hugenholz naar verwijst op geen enkel wijze duurzaam te handhaven zijn, zelfs al zou de politieke wil daarvoor toch ontstaan. In alle debatten wordt trouwens de bandbreedte van een rugzakje met harddisks ernstig onderschat. Opslag is zo goedkoop geworden dat je vrienden en familie voor hun verjaardag makkelijk een jaar muziek op harddisk of e-books op micro-SD kan geven. En over 14 maanden is dat dus weer verdubbeld (meer over sneakernet 2.0 komende zomer want downloaden is zoooo 2009).

In andere landen is het soms mogelijk om met draconische maatregelen de minder technisch onderlegde burger een maand of wat af te schrikken maar daarna is een volgende generatie technologie gebruikersvriendelijk genoeg gemaakt om breed toegepast te worden. En hoe draconischer de maatregel, hoe sneller nieuwe tegenmaatregelen ontwikkeld en toegepast worden. Veel van de nieuwere zaken zoals VPN-tunnels en andere privacy-enhancing technologieën zijn vandaag nog niet gebruikersvriendelijk genoeg voor de mainstream maar dat was met MP3’s downloaden ooit ook zo. Tegenwoordig kan mijn vader in minuten zelf een CD rippen, de resulterende files op zijn netwerkschijf zetten en ze dan afspelen via XBMC op allerlei apparaten in en rond het huis.

Het downloaddebat is over. De burger heeft gewonnen. Niet binnen de context van dat debat maar door evident onredelijke wetgeving gewoon te negeren en technische mogelijkheden op grote schaal toe te passen terwijl de overheid ze nog nauwelijks kon bevatten. Na bio-tech bij planten heeft ook op dit terrein de razendsnel voortschrijdende technologie het politieke debat en de ‘beleidsontwikkeling’ irrelevant gemaakt voordat ze überhaupt op gang kwam. En over dat laatste zou men zich in Den Haag misschien echt zorgen moeten maken. De praktijk kennende gaan we de hele discussie nog een keer overdoen de komende 15 jaar rond de opkomst van de 3D-printer. Gewoon negeren en lekker uitprinten die Kalashnikov!